Kövrəltdi səni

Kövrəltdi səni
Azərbaycanýn Xalq þairi Zəlimxan Yaqubun kövrələn vaxtý

Doldun, ay Zəlimxan qaða,
Ýllərmi kövrəltdi səni?
Ýzin düþüb Dəlidaða,
Yollarmý kövrəltdi səni?

Söhbətin var gədiklərdə,
Səni deyir sərt diklər də.
Qəribsəyir əliklər də,
Çöllərmi kövrəltdi səni?

Güllə kimi keçir zaman,
Bu qaydadýr, çəkmə aman.
Boynundan sallanýb qalan,
Qollarmý kövrəltdi səni?

Arýsýsan baðça-baðýn,
Bal topladýn yýðýn-yýðýn.
Sýðal çəkib oxþadýðýn,
Güllərmi kövrəltdi səni?

Sazýn qýlýnc, sözün qalxan,
Dað çayýsan məðrur axan.
Qayalarý döþə sýxan,
Sellərmi kövrəltdi səni?

Təsəlli tap, bir az dayan,
Nə xeyri var, alýþ da yan?
Bizi bölən, parçalayan
Əllərmi kövrəltdi səni?

Qarabaðdan müjdə güdən,
Həsrət yaþý tökdü didən.
Borçalýdan köçüb gedən
Ellərmi kövrəltdi səni?

Xocalýda millət qýran,
Olsun görüm talan, viran!
Bir balasýz ana ceyran –
Mələrmi kövrəltdi səni?

Gözlər dürüst fərman verən,
Papaq altda min-min ərən.
Þəhidlərə aðý deyən
Dillərmi kövrəltdi səni?

Birdimi, beþdimi azar,
Fələk batman-batman yazar.
Dərdi bir dərdimənd yozar,
Tellərmi kövrəltdi səni?

Dur sazýný vur sinənə,
Elbəyi pir deyib sənə.
Coþsun söz bulaðýn yenə,
Zillərmi kövrəltdi səni?

14.10.2007

Elbəyi Cəlaloðlu



Sosyal Medyada Paylaşın: