UTANACAKSINIZ

Nefsime uyup büyük günahlara bulandýðým da oldu,
Dergaha yönelip posta oturduðum da
Yaþantým hep çile yudumlamakla geçti
Sevda dedim sevdim hasret yaðdý üstüme
Evlat dedim daðlardan düþen çýðdý üstüme
Garip besledim aç karnýný doyurdum
Kursaðýma konan zehir aþla doyuruldum
Hep iyilik istedim baþýma inen taþlarla uslandýrýldým
Rahmet dedim ellere yaðdý,ben doluya tutuldum
Nicelerinin kýçýný belalardan kurtardým
Boynuma asýlan ateþ gerdanlýkla kaldým
Mutluluk uzak düþtü bana
sonunda gariplere katýldým
Yenilgilerle geçen bu savaþta yoruldum,tükendim
Arþa yükseldi feryadým kimseye duyuramadým,
Günahým zamanýn gerisinde kaldý
Çileyle yoðrulan bir ömrü dayanýlmaz acýlarla tükettim
Kundakla baþlayan hayat maceram kefen beziyle sonuçlanacak
Gözyaþlarýmla ýslattýðým yastýðýma sarýldým
Piþmanlýklarýmý topladýðým yataðýmda yüreðime ölüm kokusu esti.
Yüzüm önüme düþtü,yazboza dönen suratýmda her acýdan bir eser
Ardýmda piþmanlýk inecek suratýnýza yüzünüz düþecek önünüze
Seyyah olacaðým bakýþlarýnýzda kulak zarýnýz titreyecek.
Acý saplanacak yüreðinize gözyaþlarýnýz mezarýmý ýslatacak
Ellerinizi açýp dua etmeye utanacaksýnýz.

Mehmet Zafer
Sosyal Medyada Paylaşın: