GÖKYÜZÜ AĞLIYOR...
Uyumadan gözünü kapa,aðlamasýn ateþ,
Suya vurdukça bir o kadar azap gelir,
Ýþitttiðim kulaklar bak yalnýz deðil..
Sevdikçe aðrýlar acýyý,
Kim ufaldý bilinmez,varsa söylesin..
Þarkýlarda aðlayacak,bilinmez tövbe...
Aðlarsa anam aðlar gerisi yalan aðlar...
Susmayacak inleten dualar,
Yakýnsak ta dövünsek te geride kalan,
Geride kalan umursanmadý bak anýlar,
Sana söylendi itiraflar, ýslandý eller,
Kan ve zehir kusmak gibi....
Uyumadan gözünü kapa,aðlamasýn ateþ,
Suya vurdukça bir o kadar azap gelir,
Yýldýzlar ah yýldýzlar uðramasýn sana hüzün keder,
Seçmiþtim seni,hani býrakmayacaktýn beni,
Anlattýðým o masal var ya o masal,
Yalan dý belki tuhafça,
Aðustos böceði gibi oynadý bizle,
Kýpýrdamý yapraktaki sitem bile,
Neden hep ben aðlýyorum daldan ayrý,
Hani ikimiz de meyve olacaktý canlara can katarak....
Sevmek tutkudur belki inatlara,
Haince nefret bile aþký güne verir zalimce,
Kerem ile Aslý’nýn rüyasýydý o belki ,
Gökyüzü aðlýyor....
Acýlarý yorgan yapmýþ sessizce ....
Martýdan gelen susuz yaz bize de uðrarmý bilinmez...
Bir sen yandýn,birde ben,
Gökyüzü aðlýyor bak....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.