Kopardým meyvemi baðlara verdim
uçurdum hasreti daðlara verdim.
yare baðladýðým þu seven kalbi
daðlayýp göðsümden ahlara verdim
aþkýn ateþiyle yaktým gönlümü
göklere savurdum sönen külümü
elimde büyüyen nazlý gülümü
gözümün yaþýyla ellere verdim
bir ömür üstüme kara baðladým
aþkýn hançeriyle döþüm daðladým
bir yar için gece gündüz aðladým
aktýkça gözyaþým sellere verdim
gidip geldim ölüm - yaþam arasý
silinmedi ak alnýmýn karasý
kanadýkça þu gönlümün yarasý
ýlgýt ýlgýt esen yellere verdim
mevsimler sarardý, rüzgârlar üzgün
kederler üþüþtü, sevinçler sürgün
þu yalan dünyada gülmedim bir gün
çalýp efkarýmý tellere verdim
ya bu dünya yalan, ya da bu hayat
uçamaz hiç bir kuþ kýrýksa kanat
bir ömür boþa gelip geçti heyhat
bir aþk ki, dilden dillere verdim