Affet Yoksayamadım Seni

Gecenin kokusu sinerken üzerime
Beyin kývrýmlarýnda dansetmekte kelimeler.

Anlamsýzlýk yapýþmýþken ömrümün sayýlý kalan zamanýna,
Tüm ihtiþamýnla geldin sensiz kýyýlarýma.
Ýmkansýzlýðýný soyundukça sevdaný giydirdin üzerime.

Ben sana aktýkça sen doldun..
Sen benimle doldukça taþtýn..
Taþtýkça sardýn, sardýkça yaktýn.

Ayazda iki yürek
Yangýnlar ortasýnda
Küllerin içinde
Dansederdi bir zamanlar
Hangi zamanlar..
Ne zaman..var mýydý öyle bir zaman…

Yoktu senden öncesi yaþanmýþlýklardan arta kalan.
Yaþanmamýþ ne varsa sana dair
Akreple yelkovanýn takýlý kalmýþ ucunda...

Sensizliðim..
Kalýn bir örtü gibiydi yüreðimin üzerini örten..

Seninle bu kadar doluyken
Her yaným seninle çevriliyken
Ne yöne dönsem sana “sobe”lenirken,
Görünmez ellerin hala yüreðimi sýkarken.....

De bana sevgili,
Yok sayabilir miyim seni?
De bana…
Yok sayabilir miyim yaþanmýþ bir sevdanýn küllerini eþelendiðimi?
Yok sayabilir miyim sana olan sevgimi?
Peki ya, yok sayabilir miyim sendeki yüreðimi?

Sen gitsen de benden,
Ben yine söküp getiririm seni yaþadýðýn þehrin kalbinden..
Sen öldüm desen de
O aþifte þehrin rahminden sezeryanla alýrým seni.
Ben bu kadar senken..
Sen bu kadar benken..
Bizken..
Yok say beni diyemezsin,
Ýsteyemezsin bunu benden...

Ama… gittin benden..
Gitmemi istedin senden..
Korktun belki de aþktan
Hiç yaþamadýðýn bu týlsýmlý duygudan..

Affet beni yok sayamadým seni sevgili..
Ben seni yok sayamadým..
Zamanýn durduðu bu noktada susuyorum.
Kanayan ruhumun tüm kýrýlmýþlýðýyla
Hiç yapmadýðým bir þeyi yapýyorum
Ve ilk kez yüreðine fýsýldýyorum:
“Yok sayabilirsin artýk beni”

Yenilgiyi yakýþtýramadým kendime, týpký gidiþleri yakýþtýramadýðým gibi.. Ama bana çok yakýþtýðýný düþünmüþ ki hayat, iðneledi üstüme hayal kýrýklýðýný ve terkediþleri..

Acaba bir gün...Bir gün hayat eðilip de öper mi beni de alnýmdan...

SEMA ÞENER

Sosyal Medyada Paylaşın: