Beyaz bir yalandý çocukken üzerime örttüðüm ninniler., Sahiden leyleklerin beni getirdiðine inandýrmak için, bahaneleri olan masal kuþlarý vardý baþ ucumda uçuþan., Ve... Aslýnda onlara inanmak istiyordum þuursuzca., Çünkü.. Büyümek istemiyordum yer yüzünde., Kandýrmak istemiyordum aynadaki yüzümü... Þimdi.... Muhallebiye bulanmýþ bir suratým yok doymak için kaþýk kaþýk yediðim., Oyuncaklarým yok ayak parmaklarýmla kendime çektiðim., Ve... Benim artýk rüzgar gülüm yok delice koþup rüzgarlara kafa tuttuðum., Uçurtmamda yok bulutlarla seviþen., Elimde sadece küçücük bir param kaldý... leblebi tozu almak için beklediðim ki çocukluðum hâlâ içinde kalmýþsa..!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
benihaps@ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.