Ah kader

Aþk neylesin gönlüme hazan gönlüm viranken,
Yaz deðil bahar deðil, hep kýþtýr benim gönlüm,
Aþk sevgi neyler bende dünya yolumda hanken,
Yol yorgunu belim var, o da oldu dört büklüm.

Hazan oldu þu gönlüm, baharla yaz görmeden,
Dert buldum hak yolunda, neler çekti þu beden,
Günden güne dert yaptým zamaný hiç bilmeden,
Þu hazan olmaz olsun, belim oldu dört büklüm.

Bu dünyadan mal aldým yük yükledim sýrtýma,
Dökülür hiç durmadan, üstüm baþýmdan yama,
Yorulmuþum bir baktým, dayandým yolda çama,
Dinlensem de yine de belim oldu dört büklüm.

Çam yarmasý biriydim, yenik düþtüm kadere,
Yüküm var taþtan aðýr, yükümden düþtüm yere,
Yol ver derim, yol vermez geçtiðim coþkun dere,
Ah kader sen ne yaptýn belim oldu dört büklüm.

Gönlüm yorgun yormayýn, yol giderken siz beni,
Aþk bana mehlem olmaz, daldan koparmam seni,
Yorgunum ben bu yolda, istemem ben sevmeni,
Ah kader güldürmedin, belim oldu dört büklüm.




A.Yüksel Þanlý er
11 Nisan 2012-04-11
Antalya

Sosyal Medyada Paylaşın: