SEN YOKKEN DE VARSIN CAN
merol
SEN YOKKEN DE VARSIN CAN
SEN YOKKEN DE VARSIN CAN
S en yokken de varsýn can, bilesin bunu.
E bedidir sevdam, sanma gelir sonu.
N e yapsam da anlatamaz, sözler seni.
Y angýn misalidir gönlüm, özler seni.
O kyanuslar kuþatýr ya tüm âlemi.
K uþattýn sevdanla, bitirdin elemi.
K albim gönül olamazdý, sen olmasan.
E lem bitirirdi, bu gönle dolmasan.
N ar-ý cehennemdim sanki nura döndüm.
D eva oldun gönlüme, seninle söndüm.
E lbet sevdandýr yakan da , söndüren de..
V olkan gibi yanan gönlü, söndüren de.
A þkýn gerçeði, mazide deðil artýk.
R uhum sana esir ve âþýk, bil artýk.
S ararýr benzim, görmesem güneþi ben.
I þýðýmsýn, görmedim sana eþi ben.
N e söylesem anlatýlmaz, bendeki sen.
C ana cansýn; ruhtaki sen, tendeki sen.
A klýmdan bir an çýksan, noksan bu akýl.
N evri dönüp delirir, yoksan bu akýl..
Mustafa EROL
10.Nisan.Salý.2012
Manavgat / Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.