Ulu Tanrým! Muzaffer kul’un sana emanet. Günahlarý varsa, Sen O’nu affet. Kâbir azabýndan Sen O’nu koru, Taþsýz, dikensiz olsun cennetin yolu!
Ýnancým o ki cenneti âlâ ebedî mülkün. Yokluðuna alýþmam sanma ki mümkün Gittin ama, aslâ deðiþmez kâlbimdeki yerin; Ancak Sana kavuþtuðum an biter, hüznüm ve kederim.
Sokaklarda adým, adým dolaþtým durdum. Acep yürüyerek huzur mu buldum? Neden kahkaha yerine feryatlar duydum. Artýk, ben de gözü yaþlý aciz bir kul oldum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yusuf Canturk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.