"düþler sokaðýnda kaybettiðin beni,
arama gerçeklerinin arasýnda...
elsiz ayaksýz baþsýz bu teni,
bulamazsýn ruhlar arasýnda.
ilim yitik tarumar gülüþlerim,
ölür yokluðunun ortasýnda."
sana "düþ avcýsý" derler öldürme düþlerimi,
yetim hanelerde büyümesin sevdam.
gökkubbem üþürken bulutlarla,
yýldýzlarýný kaçýrma gözlerimden,
acýmý saplama yüreðime,
daðýt derdi kasaveti,
demli bir düþ koy yüreðime...
yeþillenen burukluðumun filizlerinden,
korkularým dökülür þapýr þapýr.
bana ait olan düþlerimin heyecaný sararken,
bir dudakta elveda cümleleri öldürür canlýlýðýný...
düþ avcýsý olursun biranda en zaliminden,
avlarsýn bütün hayallerimi...
boþ ver yansýn sular, buz tutsun mermer,
düþer düþüncelerimden, yiter düþlerim.
kan ter içinde kalmýþ aþklarým...
düþüncelerinle öldüler.