Başımı Vur Taş'a Geldim!
Elest’teki sözüm üzre,
Ol âlemden, dýþ’a geldim
Teni, rûhu, caný, nezre;
Muhabbet’le, koþ’a geldim!
Nütfe iken, canla dolup,
Belli zaman, mihmân kalýp,
Gün dolunca, yolun bulup;
Bir þevkâtli, döþ’e geldim!
Gözlenirmiþ meðer yolum,
Sekiz kurban, sekiz dalým!
Ebeveyn’de, þükür, çalým;
Þâd eyledim, hoþ’a geldim!
Anlaþýlmaz dilleri var,
Bir acaip hâlleri var,
Is’sý diken, Gülleri var;
Vurup, baðrým, deþ’e geldim!
"Ben"i bildim, doldum "ben"le,
Rûhum, kavga eder tenle!
Nefis, fitne sokar gönle;
Çoðu zaman, tuþ’a geldim!
Ýsterim ki, uyam canla,
Gönderdiði ol hak dinle,
O’nu bilip, olup O’nla;
Doldum, taþtým, coþ’a geldim!
Seksen idi miladî yýl,
Zûlüm ile savruldu il!
Gülistânda kavruldu Gül;
Þol bir katý kýþ’a geldim!
Bað periþân, baðban zâlim,
Budayûben yaprak, dalým,
Dâr’a çekti, dokuz Gül’üm;
Çeþmim pýnar, yaþ’a geldim!
Þehîd, Gazi, madur, yetim,
Kerpetenle söker etim,
Marmariste ressam(!) kötüm;
Kanlar döktü, faþ’a geldim!
ABD’den, emir aldý,
Toplumuma nifâk saldý,
Kanlarýmýz, tahta yoldu!
Kebâp oldum, þiþ’e geldim!
Hebâ etti, beþbin caný,
Ne dini var, ne imâný!
Karýþtýrdý, sap, samaný;
Dinledikçe, þaþ’a geldim!
Bir gün dinsiz, bir gün hoca!
Lâf ederdi, koca koca!
Benzetirdi bulamaca;
Çok yanýldým, düþ’e geldim!
Bunda, türlü oyun vardý,
Sanmayýn ki, Millet gördü!
Kimi korkak, kimi kördü;
Susamadým, fiþ’e geldim!
Yurdum, kara zindân etti,
Kendi, zevkin zevke kattý,
Küllüðümde, keyfe öttü;
Horoz oldu, þaþ’a geldim!
Dört yýlda vurgunun vurdu,
Paha aðýr, yükün sardý!
Marmaris’e Saray kurdu;
Baþýmý vur, taþ’a geldim!
Ozan Ýlo, gel uzatma,
Diyorlar ki; "Lâf, söz atma,
Herkes bilir, açýk etme!"
Ben de; Aman výþþ’a geldim!
19.10.2007/03.40
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhami ERDOĞAN/Ozan İlo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.