Hâl-i Endar! ..

Hâl-i Endar! ..

Altmýþiki Nisan ilk perþembesi,
Akþam ezânýyla dünyaya geldim.
O gün aðlamadým Hakk’ýn cilvesi,
Aðlanacak günler sonradan bildim!

Vilâyetim Yozgat, Bozok yayladýr,
Kazâm Sarýkaya, þifâ saðladýr,
Söylemez Köyümüz, lâl’i söyledir!
Rabbimin izniyle buralý oldum!

Babam kulaðýma; “Ýlhan’sýn! ” demiþ,
Amcam ayýrt etmiþ; “Ýlhami” aymýþ,
Ezân’la, Kâmet’le künyemi komuþ;
OZAN ÝLO mahlas, sonradan aldým!

Emekledim düþtüm, tay durdum düþtüm,
Yürümeye kalktým, zor durdum düþtüm,
Yürürkende düþtüm, koþarken düþtüm,
Ömrüm düþmekleymiþ, bilmeden güldüm!

Yýllardýr düþerim, tepede, düzde,
Üþürüm baharda, yanarým güzde!
Hâþâ! Ýsyân yoktur dediðim sözde;
Þükür bîçâreyi sâbreder buldum!

Sonra baktým sâbýr her kiþi iþi,
Sâbýrla hoþ imiþ çoðunun baþý,
Anladým ki, þükür ER kiþi aþý;
Beklemedim hemen sofraya daldým!

Böylece büyüdüm, serpildim, zaman,
Delice oynaþýr damarlarda kan,
Herkes, saat, kuka, misket oynarken,
Ben gönlümü acip sevdâya saldým!

Ülkü derler imiþ, bir güzel varmýþ!
Sevene, dünyada cefâlý yârmýþ!
Hakk’a yolmuþ amma, ücreti dâr’mýþ;
Gönül verdim elbet, ben Hakk’a kuldum!

Ahd edip, bu sevdâ yoluna girdim,
Varýmý, yoðumu uðruna verdim,
Her türlü ezâsýn, cefâsýn derdim;
Hamdolsun boþum yok, lebâleb doldum!

Mihnetin, çilesin üstüme saldý,
Vakitli, vakitsiz uykumu böldü,
Bendesi Bülbül’düm, o, nazlý Gül’dü;
Her sabah, her seher, dem vurdum, öldüm!

Býkarým, kaçarým sandý yýlmadým,
Hizmette bir adým geri kalmadým,
Gönlümü yeise, gâm’a salmadým;
Her þart, her fýrsatta yoluna yeldim!

Yýllarca savaþtým küfüre karþý,
Dilimden düþmeden Çankaya Marþý,
Dolaþtým uðruna arþ ile ferþ’i;
Her mâkam, her telden türküsün çaldým!

Yiðitlik serdeydi, vermedim ele,
Ülkümün üstünde bakmadým Gül’e,
Hakk’ý vird eyledim onunla dile;
Gönlümün pasýný aþkýyla sildim!

Yýllardan seksendi Eylül ayýnda
Ýdâre deðiþti, Türk’ün köyünde!
Ýþkence, zûlümler daðlar boyunda;
Sanki Vatan bölen düþmândým, vel’dim!

Beþ paþanýn beþi karar verdiler,
Vatana sarýlan eli kýrdýlar,
Doðuþtan hâine, puþta kördüler;
Attýlar yýllarca zindânda soldum!

Zorunlu uzletim onbir yýl sürdü,
Akýllarý sýra defterim dürdü,
Tutsak olan beden, rûhumsa hürdü;
Madde kabuðunu, mânâyla böldüm!

Medrese-i Yûsuf, çilegâh oldu,
Sýrlar zerre zerre gönüle doldu,
Bu yol Hakk yoluydu, feyizi boldu;
Nazar ettim tene, yekpâre dil’dim!

Dilin sofrasýný yaydým oturdum,
Adem’den bugüne saydým oturdum,
Hevâyý, benliði soydum oturdum;
Nefsimin hâmlesin aczimle çeldim!

Gün geldi, çileden elimi yudum,
Gezdim Memleketi adým be adým,
Koymadý manzara aðzýmda tadým;
Aktý göz pýnarým, sayki, ben Nil’dim!

Kurumuþ Milletin hayat damarý,
Ne bakýmý kalmýþ, ne de týmarý,
Ömre gâye etmiþ; Ýçki, kumarý;
Bu zelîllik neden? Ben asil döldüm!

Haksýzlýk görünce, bakýp, susmadým,
Zâlim karþýsýnda, sesim kýsmadým,
Gereksiz yerlerde coþup, esmedim;
Yerinde barajlar yýkýcý seldim!

Fýrat’la, Dicle’yle, Seyhan’la aktým,
Esir soydaþýmýn umudu Zap’tým,
Beþbin Kýnalý Koç kanýmý döktüm;
Koskoca Ummâný sandýlar Göldüm!

Gâziler, yetimler, maðdurlar arttý,
Çâresizlik acý, yaman bir dertti,
Millete halaskâr bir yiðit þarttý;
Rahmet hasretiyle kavrulan Çöldüm!

Umutla yollarý katedip geçtim,
Gördüðüm her kula dâvâmý açtým,
Eteðimde tohum her baða saçtým;
YESEVÎ’den güne uzanan koldum!

Kalktý ihtilâlin göçe Devesi,
Birazda Özal’lar aldý hevesi,
Ön plâna çýktý madde dâvâsý;
Yozlaþtý benliðim, özüme eldim!

Özal Sam Amcadan eli almýþtý,
Cunta’nýn iktidar günü dolmuþtu,
Zûlm altýnda Millet harap olmuþtu;
Gayrý madde çaðlý ANAP’lý Ýl’dim!

Özelleþtirmeye durdu Yurdumu,
APO’yla kalbinden vurdu Yurdumu,
Eþkiyâ daðlardan sardý Yurdumu;
Her gelen Þehîdle avazým saldým!

Papatya devrini baþlattý Semoþ,
Davulcuyu eve kapattý Zeynoþ,
Ahâli yoklukta, Özallar pek hoþ;
Oturdum, aðlanan hâllere güldüm!

Köprüler satýþta, yollar satýþta,
Özal çað atlattý yalan atýþta!
Ýlk tekme onundur bu kör batýþta;
Görmedi kimseler, saçýmý yoldum!

Onunla maddeyi bilip taptýlar,
Parayý tanýyýp, yoldan saptýlar,
Bunlarýn pek çoðu zaten çaptýlar;
Saldýrdý aç Ýt’ler, bulamaç, yaldým!

Çýkardý ekrâna; “Ben giderim ha
Terör hânenize düþer sabaha
Ýyisimi sizler oylarý bana
Verin! ” der uyutur, yazýk, saf dildim!

Gün geldi sandýðý ortaya koydu
Referandum için genelge yaydý
Hergün ekrânlarda býktýrdý, baydý;
Çekmedim lâfýmý, söyledim, saydým!

Sandýklar açýldý, oyunu bitti,
Özal’ýn terörden tayýný bitti,
Sanmayýn döktüðü mayýný bitti;
Saçtýðý zehirle, yaktýðý küldüm!

Sonra çýktý, âsil ATA köþküne,
Devam etti burada satýþ meþkine,
Dur! Demedi kimse, ALLAH aþkýna;
Sonra düþününce sebebin bildim!

Bush’un adamýydý, ne dese haktý,
Ondan daha þahbaz Yurdumda yoktu,
Emsâli yok boyda, eninde tekti;
Kimse; “GIK” demedi, þaþýrdým kaldým!

Asker’e sataþan ilk defa oydu,
Bu yolu o açtý, izini koydu!
Hâinler bu yoldan temeli oydu;
Yýkým eþiðine böylece geldim!

Bu, köþkte yatarken, Sülo þahlandý,
Kýratýna bindi, hemen dehlendi,
Vardý koltuðuna, çok pohpohlandý;
Onada iktidar için bir yoldum!

ANAP, Akbulut’la geriye kaldý,
Sülo, bu boþluktan yolunu buldu,
Varýp sol partiyle hükümet oldu;
Baktým, nerden acip nereye geldim!

Sülo bu iþlerin Cinidir bilir,
Siyâsetin mahir hinidir bilir,
Dün, dündür, gün, onun günüdür bilir;
Çankaya yoluna halýsý oldum!

“Vâdýda içtik mi suyu? ” diyerek,
Kemirdi, bitirdi köyü yiyerek,
Hýrsýza zýrh oldu, kaný sayarak;
Bütçeyi deldiler, yamalýk çuldum!

Yerini býraktý, Tansu ÇÝLLER’e,
Düþtük gülünecek gârip hâllere,
Nasreddin Hoca’yla varýp Göllere;
Bile bile tutmaz mayalar çaldým!

Birgün ýsmarladý Allah’ý kula,
Bir gün Balta vurdu kökünden dile,
Oda, Clinton’la girdi kol kola;
Ondanda epeyce alýmým aldým!

Tansu, Erbakan’la hükümet kurdu,
Ne hikmet! Ýkisi yan yana durdu!
Bu Millet saf mýydý, yoksa ki, kördü?
Akýl, sýr ermeyen günlerde kaldým!

Milli Görüþ diye bayrak taþýrdý,
Hassas konularý(!) bulur, kaþýrdý,
Tansu’yu tanýdý, yolu þaþýrdý;
Sanmayýn, anlayýp, kendime geldim!

Olmuþlar, yalanýn, dolanýn pîri,
Onlar Çoban, bizim hepimiz sürü,
Sürerler yol bitmez, yürü ha yürü;
Gözlerinde; Ussuz davardým, maldým!

Ulân! Ne gerici(!) Milletmiþiz be!
Millet deðil hazâ illetmiþiz be!
Çað atlayýp, uzayý hâlletmiþiz be!
Hýrsýmdan katýla katýla güldüm!

Sonra umut oldu seçim sandýðý!
Milletin baþýnda neydi döndüðü?
Bütün ümitlerin bitip, söndüðü
Demlerde hükümet ortaðý oldum!

Tamam! Ýþler þimdi girer rayýna,
Herkes alýr neyse düþen payýna,
Gitmeyiz kimsenin huyu suyuna;
Dedim, yanýlmýþým, eridim, Kýl’dým!

Mesut YILMAZ çekti fitne baþýný,
Eco durdurmadý, Soyka eþini,
Bizimki ha bire sýktý diþini;
Fýrsatçý eline; Tef idim, tal’dým!

Bir müddet böylece gitti salýmýz,
Muhannete gülünç oldu hâlimiz,
Kýrdýk elimizle kendi belimiz;
Her mâkamdan öten esrarlý teldim!

Samimiydim koþtum, hizmet peþine,
Yýlmaz’a, sâbrettim Eco eþine,
Saygým Devleteydi, deðil yaþýna;
Münâfýk dillere sermâye oldum!

Hizmet için nice hayalim vardý,
Lâkin býrakmadý krizler sardý,
Ardýndan darbeyi depremler vurdu;
Elden ne gelirdi, âciz bir kuldum!

Deprem bölgesine vardým hýzýnan,
Seyrettim Yurdumu yaþlý gözünen,
Vakit yitirmedim kuru sözünen;
Yaralarý bir bir sarýcý eldim!

Yeniden yapýldý yýkýlan evler,
Beni konuþtu tüm dünyada devler,
Yazýldý mucîze üstüne savlar;
Lâkin, azýnlýðýn korkusu Tul’dum!

Yýlmaz’la kancayý taktýlar bana,
Derviþle hükümet gelmiþti sona,
Eþeði sürdüler yokuþtan yana;
Çetindim hâine, bayýrdým, beldim!

Hesâplar MHP hükümet dýþý,
Böylece Yurdumun çekilir fiþi,
Tuttu plânlanan satýlmýþ iþi;
Sandýðý Milletin önüne saldým!

Hizmetim yarýda kaldý böylece,
Hâin, kalkýnmayý böldü böylece,
Amerika zevkle güldü böylece;
Takdir! Þol Meclisin dýþýnda kaldým!

Meclisin dýþýnda kalmamýz takdir,
Bunda hayýr vardýr, þüphemiz yoktur,
Hakk’ýn her iþinde hikmeti çoktur;
Tayyip’i görünce yakînen bildim!

Lâfla imân olmaz, görsünler diye,
Tayyip’i baþlara verdi hediye,
Koþtu vardý hemen, Bush efendiye;
Mesajý herkesten evvelce aldým!

Þimdi nerde bize; “Ürkek” diyenler?
Dile dolayanlar, tef’e koyanlar!
Dillerini yuttu sövüp, sayanlar;
Boþalmak isterim, lebâleb doldum!

Ey, ahkâm kesenler! Revâ mýdýr hiç?
Câmilere engel, Kiliseye geç!
Bir yýl hapis geldi, baþýn örtmek suç!
Gâm vurdu döþüme, ciðerim dildim!

Memleket imârlý arsa satýlýk!
Daha var mý bundan büyük kötülük?
Türk’üm diyen suçlu, moda batýlýk!
Gelenekler elek, ben baktým tüldüm!

Yeter be yeter! Sâbrým taþýyor,
Necef’e kâfir’in topu düþüyor!
Müslümân zûlümle, kanla yaþýyor;
“Mü’minler kardeþtir! ” Böyle mi bildim? ! !

Kýbrýs’ta fýrýldak döndü es geçtim,
Bartholemous sövdü, sustum, pas geçtim,
Bush istedi, derhâl verdim ÜS geçtim;
Nasýlsa emrine amâde kuldum!

OZAN ÝLO’m yeter, yürek kaldýrmaz,
Ne söylesen þartlý refleks aldýrmaz!
Ýnþâllâh hâini RABBÝM güldürmez;
Duâsýn eyleyip, ALLAH’a saldým! ..
17.08.2004

Ýlhami Erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın: