Tek Başına Bir Yolculuktur Hayat

Siz...
Baþýný gecenin göðsüne yaslayanlar,
Orta yaþ yolcularý...
Dün gençtiniz yanardaðdý gözleriniz
Lav püskürürdü bakýþlarýnýzdan
Þimþekler çakardý kaþlarýnýzýn arasýndan
Bugün gönlünüzde kýrýk sevinçler
Ýçinizde derin kaygýlar
Dudaðýnýzda sizden öteye düþmeyen yaralý sözler
Boynunuz bükük, kalbiniz kýrýk
Mum alevi gibi titriyor umutlarýnýz,
Yol yarýlandý diye mi bütün bu telaþýnýz?

Siz...
Ömrünün sonbaharýna erenler,
Huzuru düðüm düðüm ihtiyarlar...
Þafakta bulut gün kapkara
Uzaðý görmüyor gözleriniz
Elleriniz titrek, gönülleriniz ürkek
Sýrtýnýzda kumburu çýkmýþ hoyrat yýllar
Canýnýzý acýtýyor sandýkta unutulmuþ o eski hatýralar
Hiç dinmiyor içinizde fýrtýnalar
Sývasý dökülen duvarlar gibi
Yüzünüzde pul pul olmuþ lekeler
Hüzün damlýyor göz çukurlarýnýzdan
Titrek sokak lambalarý sanki içinizde yanýp sönen hayaller
Aklýnýz bedeninize yabancý düþmüþsünüz yalnýzlýkla yan yana
Nereye bassanýz zemin kaygan, tutmuyor ayaðýnýz
Gölgesiz çýkamýyorsunuz yola
Çelme takýyor sanki yarýnýný unutanlar size!..

O kadar gerçek ki sizde gerçekler
Hayatýn dizginleri düþmüþ elinizden
Kayýp gitmiþ yýllar ömrünüzden
Gürültüyle çarpýlýyor kapýlar ardýnýzdan
Tanýdýk yüzler geçiyor saðýnýzdan, solunuzdan
Baþlarý eðik, yürekleri taþ, duygularý zýmparalý
Dönüp bakmýyor kimse yüzünüze
Siz yalnýz, kalabalýk içinde kimsesiz
Üzülüyor, dalýp gidiyorsunuz iç çekerek…

Endiþeniz büyük; nasýl ve ne zaman batacak güneþ,
Bir gece daha gülecek mi ay, meraklanýyorsunuz…
Ya karanlýk çökerse nasýl gelecek yarýnlar
Ya sönerse gazý eksilmiþ lambalar
Nasýl açýlacak yeni bir sabaha küçülen o gözler…

Açýlmayacak, siz de çok iyi biliyorsunuz
Kaygýnýz, korkunuz bundan
Yeni bir can için ömrünüzü noktalýyorsunuz
Dünya hep böyle dönüyor ama siz þimdi anlýyorsunuz
Hayat çok tatlý ama çok kýsaymýþ diye hayýflanýyorsunuz…

Gerçeðin tersi-düzü yok ki
Hangi yüzden bakarsan bak
Gerçek hep ayný gerçek
Her ölüm yeni bir doðumun baþlangýcý deðil midir?..

Rukiye Çelik
07 Nisan 2012/ANKARA

Sosyal Medyada Paylaşın: