SEN BENDE BENSİN..

SEN BENDE BENSÝN..

Bu satýrlarý sana yazýyorum caným..
Sen kim misin?
Sen, bende ben olansýn.
Belki de bilmezsin bendeki deðerini.
Ya da inanamazsýn..
Böyle de olmaz ki dersin hatta anlattýklarýma..
Bu zamanda böyle sevda olmaz ki dersin..
Efsane olan, masal olan sevdalarý üstü tutarsýn da,
Gerçek sevdadan habersiz yaþarsýn belki..
En akla gelmeyecek anlarda aklýmda olduðunu,
Nefes alýþlarýmýn her birisinde pay sahibi olduðunu,
Ya bilmiyor, ya da bilmezde geliyorsun..
Belki de içinde acabalar vardýr hâlâ.
Evet caným sen bende bensin..
Çoðu insanlar beni egoist sanýrlar bilir misin caným?
Beni egoist sanmalarýna gülerim içten içe..
Ne bilsinler benim bencil olmadýðýmý..
Ne bilsinler benim sencil olduðumu…
Ne bilsinler senin bende ben olduðun için
Benim beni çok sevdiðimi…
Ben neyi sevmem ki…
Karþýmdan gelen bir arabayý severim meselâ..
Ýçinde belki sen varsýn diye…
Yolda yürürken karþýlaþtýðým köþeleri severim,
Belki sen çýkýverirsin diye apansýz.
Uykuyu severim,
Rüyalarda seni çýkarýr karþýma belki diye…
Sen bende bensin caným…
Ýþte budur benim beni sevmemdeki sýr bilesin…

Mustafa EROL
Manavgat / Antalya

Sosyal Medyada Paylaşın: