Ara Sokaklı İkindi

üzerimdeki bahar kýrgýnlýðýyla
kanarken hicran damla damla gözlerimde
portakal çiçeklerine tutunur
iç yaralarým
sen bakýþlarýný paylaþ
yeter
kalbim duracaðý yeri bilir
ve hiç üzülme...

gönül sofrandan sunduðun
son gençlik umutlarýn
damarlarýmda sesinle akar
kalbim her attýðýnda
içimde kahkahalarýn yükselir
uykularýmýn arasý
esirdir gülüþlerine
ve sen
geceye benzeyen gözlerin
yýldýzsýz kaldýðýnda
anlayacaksýn karanlýðýmý
aðlayacaksýn...

topraðýma tutun
rüzgarýmý dinle
kanamadýðýn sularýmda ara
iç yangýnlarýna þefkatimi
zamaným senin
sonsuzluðum sensin
bütün yollarýn bittiði noktada
yorulmaz insan
bozkýr kokulu bir
sevmek ve sevilmek utkusuyla
süresiz yeþerir hayat
güzelliðine akýl erdiremesem de
sensiz yorumlamadým hiç
mutluluðun ara sokaklý ikindisini...

bundan sonrasý diye bir þey yok
seni deðiþik biçimlerde sevmek diye
bir þey var...

ara sokaklý ikindide bir balkon
balkona açýlan bir kapý
sokakta çocuk sesleri eksik
odamda sen eksiksin
aðaç hýþýrtýlarýna sýðýnýyorum
kim olursa olsun
söylenecek ilk söze tavým
seni anlatmalýyým...

akþamý geçkin bir soðuktayým
üstüm baþým kirli
erken eskidim
hastalýklý bir ýþýkta oturuyorum
evlerin içi damýtýlmýþ usta mutsuzluklarda
ara sokaklý ikindiye çok uzaðým
yaþanamamýþ sevdalara
bir öykü uydurmakla meþgul yalnýzlýðým
adsýz adreslere þiir yazmakla
ve ara sokaklý ikindiyi
herkesler bilsin anlasýn diye
son nefesimde bile
haykýracaðým
biçilecek ilk kefene razýyým
sana anlatmalýyým...



kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: