terim damlýyor kaldýrýmlara dipdiri bir mevsim yalnýzlýðýmda karýncalanýrken polen tozu gülümser yüzüyle yeni hayatlar peþinde...
sensizliði ölüm de bastýramaz bunu bu bahar daha iyi anladým eve geç kaldýðým halde dýþarýya doyamamaktan deðil ama badem aðaçlarýna dalýp gidiþimden...
abartýlý iyimserliktir yaþamak geç kalýnmýþ aþkýn ertesinde akþam yaðmurlarýna sýðýnmak kadar acýtýcý bir yalnýzlýkta deðiþik sokak kokularýyla gönül eðleyen boþluðun uykusuzluk seramonisinde...
aðýr koyuluðu biter kýþýn kuþlar yabancýlaþýr donukluðuna gözlerimi güne açýþýmýn bencilleþir anýlarý sahiplenmek gömülürüm umutlara yaz sýcaðýna yakýn bir yerde...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.