Bak
Ömür geçip gider ey gafil kiþi,
Tedarik gördün mü asýl ona bak.
Yarýda býrakma gördüðün iþi,
Ýlk baþa deðil de asýl sona bak.
Bugün yarýn deyip koyma iþini,
Ecel izin vermez, çeker fiþini,
Besmeleyle baþlat iþin baþýný,
Hem bugüne hem de dönüp düne bak.
Her giden gün düþer ömürden yaprak,
Bizleri bekliyor gör kara toprak,
Ebleh kiþi gibi gafleti býrak,
Geri geri gitme yürü öne bak.
Her gece yatmadan nefsini bir tart,
Kâmil kula budur en önemli þart,
Dostun hatasýný ellerinle ört,
Kýbleyi þaþýrma, doðru yöne bak.
Kötüyü senden bil iyiyi elden ,
Uzakta tut koðu gýybeti dilden,
Ova varken sürüp gitme ki çölden,
Uzak yerde deðil, düþman; yana bak.
12 Mayýs 2007 Malatya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüdaverdi ER (Hüdai) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.