Uyanýp uykulardan örme öfkeden duvar Ey, kendini kaybeden, od’a meyleden nefis Her þeyi yýkýyorken duymaz mýsýn biraz ar Kalmadý mý ezelden getirdiðin asil his
Durma, yer ile yeksan olacak gibi seril Ayaklanma, ayaklar basýyorken üstüne Eðildikçe Hak için ruhun huzur bulur bil Savur, at vesveseni; Hakk’ýn dalýna tüne
Bulut ol dolu dolu; rahmetle düþen damla Can kat aðaca, dala; yürü, yaprakta kan ol Ne yaparsan yap lakin deme; uðraþmam hamla Piþerek ayný kapta esas cevherini bul
Türlü tavýr takýnýp sakýn kýlý kýrk yarma Sürgit habis, illete yaklaþmaktan hep kaçýn Dikkat et, yüreðini nefretle, kinle sarma Uzak dur vesveseden, ötmesin kalbin týntýn
Kapýsý açýk sanma göklerin kanat kanat Yedisinden geçmeye yedi sudan iç de gel Var bütün evreleri bir bir aþmaya can at Nasýlsa vaki olur unutma mutlak ecel
Güneri Yýldýz (Elazýð, 29.03.2012)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.