Durgun bir göl gibiyim.…
Sevgileri ,aþklarý içine çeken bataklýðý kurumuþ..
Kýyýya vurduðu mutluluk dalgalarýndan vazgeçmiþ.
Yaðmurlar yaðdýðýnda sevinemeyen…
Kendini mevsimlerin hazanýna demirleyen.
Durgun bir göl gibiyim.
Halbuki ben sevda denizine..
Çaðlayarak akan..çýlgýn bir nehir,
Yüreðinde sevgiden mutluluk ýþýklarý yanan,
Ve hiç sönmeyen koca bir þehirdim.
Sönmüþ bir yanardað gibiyim…
Bedenimi, yüreðimi yakacak sýcak bir ateþ kalmamýþ.
Bütün çeperim soðumuþ sýcaklýktan vazgeçmiþ.
Bir kývýlcým olduðunda sevinemeyen…
Kendini soðuk küllere arkadaþ edinen..
Sönmüþ bir yanardað gibiyim..
Halbuki ben sevdiðim insana..
Sevdayý , aþký tattýran,
Sýcak temmuzlarý yaþatan,
Her zaman faaliyette olan sýcak bir volkan gibi biriydim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.