12 EYLÜL
On sekiz yaþýnda daha yeni delikanlýydým..
On iki Eylül öncesini bizzat canlý yaþadým.
Komünizme gönül vermedim,inançlýydým.
Vatanýna sevdalý ülkücüydü benim adým.
Aldýrýþ bile etmediler Metrisin o soðuk taþýna..
Ýnanmýþlardý Allaha,ve onun ölümsüz aþkýna..
Vatan için ne Pehlivanlar gitti yürekli dar aðacýna..
Geride birkaç satýr mektup býraktýlar anacýðýna.
Acýlar yýllarca yüreklerde taþýndý ,kalpler taþ oldu.
Ne anneler, ne babalar yýllarca üzüntüden kahroldu.
Aðladýlar ,aðladýlar, yalnýzca karanlýk geceleri þahit oldu.
Lakin on iki Eylül’ü yapan zihniyet hep bir bahane buldu.
Kaþýmayýn artýk bu yarayý kimseye faydasý olmaz..
Kabuðu kaldýrmayýn sonra pansuman iþe yaramaz.
Yaþayacak bu vatan saðcýsý,solcusu ,Türkü,Kürdü, Sünni , Alevlisiyle..
Bölemeyecek artýk kimse bizi,baðlýyýz biz vatan,millet ,Allah sevgisiyle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.