Ýnsanýn içini bir anda kaplar kara bulutlar, nedensiz bir þekilde Bir sebep olmadan daha doðrusu bulamadan, hazin bir sebeple Yerle bir olursun hiç bir þey anlamadan, haksýz bir sözümle Doðmamýþ çocuklarýmý bana göstermeden ,yapayalnýz bir seninle...
Kaç defa þemsiye açtým kapkara duygularýma Üzerime yaðmasýna göz yumdun her defasýnda Bir defasýnda farketmedin ne kadar gitti aðýrýma Duvarlarýn üzerime gelmesi yetmez gibi sende gel hiç durma...
Þimdi soruyorum iþte bana neden asýk suratlýnýn tekisin diyen arkadaþlarýma ! Kapkara bulutlar içimi kaplamýþ üzerime yaðarken nasýl gülebilirim arkadaþým ? Her gece içiyorum acýlarýmý bastýrmak için nerden bileceksin bunu arkadaþým ? Gülmek haram bana en büyük sevabým bu iþte bunu nasýl bilebilirdin arkadaþým ?
Artýk ben, ben deðilim Artýk kapkara duygularýn esiriyim Özgür kalmak nedir, sordum güneþin doðuþuna Sýcaklýðýný bile hatýrlamýyorum artýk o derece yok olmaktayým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
TansuSoysal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.