GÜN ÖLÜR O ZAMAN
Gün ölür ya hani, akþam olunca,
Dost gidince baðým bahçem solunca,
Aðaran saçýmý yýllar yolunca,
Gün ölür o zaman, kendi halince.
Sevda düþ’e benzer, dost rüya olur,
Gördükçe aldanýr, yürek burkulur,
Akan su gün gelir yolunu bulur,
Gün ölür o zaman kendi halince.
Sevda bir serüven, sevmek yalan mý,
Giden mi yaralar, elde kalan mý,
Hasat mevsimi mi, yoksa talan mý,
Gün ölür o zaman, kendi halince.
Sakýn küsme aþka, aþksýz yoksun sen,
Eþkýya deðildir yolumu kesen,
Unutulduðunda bendeki busen,
Gün ölür o zaman, kendi halince.
3 Nisan 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.