Yalnýzlýk büyüyor gözümde bu akþam. Bitkinliðimin tarifi yok kelimelerle. Gözlerimi kapatýp, dursun istiyorum yaþam. Açtýðýmda baþbaþayým sonsuz kederle...
Hafiften esen rüzgâr ismini fýsýldýyor kulaðýma. Sana bir þiir yazmak geliyor içimden. Ama her seni anlatmak istediðimde mýsralarda, Anlatýlmazmýþsýn meðer... Kalem düþüyor elimden.
Sensizliðe eþlik eden hayallerim bana kefil. Yüreðim bomboþ bir þehrin bekçisiymiþ. Ufukta görünen parlaklýk mutluluða açýlan pencere deðil, Hýzla yaklaþan bu ýþýk, ölümün habercisiymiþ.
Tahsin Baðcývan/Arþiv.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ThsnBgcvn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.