Bahar ile yaza kandým Kervan geçmez yola döndük Yüze güleni dost sandým Soðuk esen yele döndük
Dumanlý daðda kar idik Hep güneþ vurdu eridik Biz de sel olduk yürüdük Çaðlayýp da sele döndük
Ozan Naçari yoldadýr Hem insanda hem kuldadýr Güzel söyleyen dildedir Bülbül olup güle döndük
**************** Ozan Naçari ****************
1947 yýlýnda,Çorum ili’nin,Alaca Ýlçesi’nin, Çýkhasan köyünde doðdu. Asýl adý Ali Çetin’dir. Ýlkokulu köyünde okudu. Köyüne gelip giden aþýklardan etkilenerek þiire ve baðlamaya yöneldi.
1963 yýlýnda Ankara’ya giderek birçok aþýkla tanýþtý ve bilgisini pekiþtirdi. Bu dönemden sonra özellikle Kul Ahmet’in desteðini gören Naçari, Türkiye’nin deðiþik bölgelerini dolaþtý.
Ankara’ya yerleþtikten sonra halk ozanlarýnýn deðiþik örgütlenmelerine katýldý ve derneklerde yöneticilik yaptý.
Ozan Naçari’nin »Anadolu Kültürü ve Ozanlarýmýz« (1995), »Anadolu’yu Gezen Ozanlar« (1997) ve »Anadolu’nun Çileli Ozaný Hüseyin Sürmeli Varto« (1998) adlý araþtýrmalarý yayýmlandý.