Kurudu yalanlar, ve yüz tuttu açmaya gerçekler, Büyük bir vurgun yedi yarýnlarým, Demek insan yüzü kýzarmadan da yalan söyleyebiliyormuþ, Yokmuþ demek ihanetin iðrenç bir tanýmý, Nasýl oldu da maç bitip köþelerimize çekildiðimizde Birileri seni galip beni maðlup ilan etti bu dostluk turnuvasýnda... Zormuþ gerçekten de hergün kendime söylediðim yalanlarla yaþamak, En büyük ihanetin adýymýþ, senin de beni sevdiðine inanmak Kurtuluþ yok, çýkar yol yok, ne yapsam boþuna Bana akýttýðýn zehri temizlemek için, Senden baþkasýnýn faydasý yok...
M.F.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetfatihkonas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.