Uykularýma sýðmaz oldun Sayfalarca yazý yazsam anlatýlmaz En kötüsü yalnýz rüyalarda yaþanýlýr oldun. Adým atmak korkutuyor beni Lambalarýn altýna geçip göðü seyretmek gibi Denizin orta yerinde mahsur kalýp, uzakta bir kara görmek gibi Tanýmlamak imkansýz hislerimi Kaldýrýp baþýmý, gözlerimden süzülen,camýn buðulanmasýný saðlayan yaþý siliyorsun Açýyorum kollarýmý, sarýlýrsýn da býrakmam bir daha seni diye Her seferinde kuþ gibi uçuyorsun, ya da bir kelebek "Kelebekler sonsuza uçar" derler. Doðru. Sende artýk sonsuzdasýn, sona geldiðin an bende yeni bir filiz, Sadece senle dolu, sana aþýk, Tek kadýn sen olabilseydin hayatým da, asla almazdým bir baþkasýný daha, Olabilseydin dokunmak ve sarýlmak istediðim anýmda yaný baþýmda, Düþmezdim bende hiç inanmadýðým yollara. En saf halini, sonsuza varýnca öðrettin sen bana aþkýn. Meðer senden sonra ne çok kirletmiþim, Ýnandýðým tüm deðerlere ihanet etmiþim. Kalabilseydin yanýmda ve bana "DUR" diyebilseydin. Bataklýkta her adýmýmda biraz daha batarken dibe, Her adýmda uzattýðým eli sen tutabilseydin , O zaman yokluðunu doldurma çabam, Aslanýn yaþamak için öldürmesi gibi vahþice olmazdý. Sitem etmiyorum, sakýn benim için orada da üzülme, Tek kýrgýnlýðýmdýr hayata, Kusura bakma istediðin gibi biri olamadým. ANNE...
M.F.K. Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetfatihkonas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.