İMKANSIZ AŞKIM
Tarumar bahçelerim, umudum param parça…
Ýmkansýz aþklarýn, müptelasýyým ben.
Deniz mavisi göz yaþým, düþer yere tek parça…
Vefasýz bir þehrin, hatýrasýyým ben.
Unut! sana bestelediðim o hüzzam þarkýyý.
Býrak ellerimi, kendim yanayým, aþk ateþine.
Kurudu mutsuzluktan, gönlümde gül yapraðý.
Uzak dur! karanlýk saplanmasýn güneþine.
Bir yaðmur sonrasý savaþtayým baharla.
Kanýyor, avucumda biriken, cam kýrýklarý.
Sabahýn soðuðunda titrerim, bin bir ahla.
Kaynýyor umman gibi, gözümde can kýrýklarý.
Arama, sorma duygularým ne hallerdedir.
Boðulmuþ, erguvanýmsý bir akþam kýzýlýnda.
Kan kokar hicranýn, yalnýzlýk cehennemindedir.
Kayýyor hayallerim, umudun yýldýzýnda.
An gelir, ararým kalbimde bulurum seni.
Kurarým hayalimi, karanlýktan çýkar gelirim.
Þunu bil, her saniye, býkmam, solurum seni.
Gün gelir, gam duvarlarýný yýkar gelirim.
Kaldýr baþýný, dik tut, visal uzak olsa da.
Hazan gelir, kýþ geçer, cemre düþer gönlüne.
Göklerin kapansa da, güneþ cýlýz doðsa da.
Bir bahar sabahýnda, sûkun düþer ömrüne.
Tan yeri aðarýrken, Kaf daðýnda, yapayalnýz.
Kuruturum gözlerimi, kýrýk pencerelerde.
Gelirim, bir sabah sapasaðlam ve yalansýz.
Oku! Hasretimi bulursun yazdýðým hecelerde.
Üþürüm, Aðustos da kar yaðar saçlarýma.
Zemheride kor düþer, eritir kucaðýmý.
Mevsimlerin bütün hüznü çöker þakaklarýma.
Ben yalnýz söndürürüm, yanmayan ocaðýmý.
Rüzgarýnda savrulur, mehtabýnda köleyim.
Aþk doldur sokaðýna, gark olma matemime.
Sana zarar gelmesin, ben ölürsem öleyim.
Olmasam da yanýnda düþünde deð tenime.
Kaçýnýlmaz aþkýmsýn, imkansýz gönül dostum.
Hayalinde sev beni, kurutma dudaðýmý.
Canýmdasýn her daim, þüphesiz ömür dostum.
Alýnma, öfkelenme. yakýn say uzaðýmý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim enes sami Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.