DERDİMİ SEVDİM

Karalara büründü gönlüm, kar beyazý düþlerimde
Dumura uðradý dimaðým en naif gülüþüm de,
Yalnýzlýðýmý çizdim, zaman tablosuna.

Attým içime en aðýr sabýr taþýný,
Taþýmaya bir kadim dost, bulamadým.

Yâr sandým yýllardýr oyalayan gölgeyi,
Asýl yari gözümden akan yaþýmda gördüm,
Gerçek dostu derdimi sevmekte buldum.
Sosyal Medyada Paylaşın: