Sonsuzluðu emzirir Aþk sonra sütü kesiliverir
Kördüðüm her çýkýþ dayatmakla açýlýr Ebed kapýsý
cesetler için kýmýldýyor ellerimiz
sîneye esiyor sefil fýrtýnalar
cinayet þehveti gecelerin lehinde
içimizin taze kan dolu dehlizlerinden
sürünerek çýkýyoruz o ince noktadan
karanlýða alýþtýrýlan gözler hazâna eriþmiþ
kan düþmüþtür kederler yeksân
ateþ yürümüþtür hayli periþan
âþikâr ehl-i zamân’a-kul
mihmânlara konar göçer ses vermeden
aðýr ve geniþleyen vücûdu titrer
býçaklarla kazýnýr aþk -zihinden
ay soður baðýþlanmaz cinayet gecesi
arýndýralým taze ölü gözleri
saatleri ayarlayýn beyler bayanlar!
dehrin azý diþinde
müntehâda havârîdir aþk
eðilir su niyeti
mecnûnun çölüne
gök suyunu melekler taþýr topraða
bilmesin aþýk yürüsün yusuf kuyusuna
buharlar fýþkýrsýn gövdesinin
dirim deliklerinden
karahumma bulutlarý saçarken -boðma teliyle
sokulduðu ýþýk ve gölge -gergef
kelimeler yüklü yeminlere dokunsun
ferman ve cânan misâl -yüreðine
ey hükümsüz
ey en doðal
iþlendikçe büyür hayat
bizi anlatýyoruz
en çok da
sesimize ölerek
aðzýmýzda hastalýklar -ölümlü
duvarlara çarpa çarpa
daðýtýlmýþ isim mânâsýz cisim
yahut bir çocuk
kardeþine yastýkla abanmýþ
çocuk boðulurken
o umarsýz
dahasý yok
ey dostluðun müebbet eylemi
saçlarý su telleriyle taranmýþ
ey önceliði olan sonsuz ay ýþýðý
dolunay kana tutulmadan
dalýyor düþünce
ve rahmin yumuþaklýðýnda býçaklarýmýz
-Sonra ölüyoruz-