keskin ayrýlýklar yorgunuydu yeni gelen ilkyaz sarhoþum diyerek geçiþtirdim zamanýn geçliðini...
baþkasýydý yürüyen dýþýmda damarlarýmdaki sesin sahibi daha baþkasý ikisi de sevdi seni...
yaþamaktan sýkýldým gün oldu gün oldu ayaða bile kalkmak istemedim ateþ böceklerini kovaladýmsa her ýþýðý sen zannettiðimdendi sen benim ilk aydýnlýðým son karanlýðým...
her defasýnda ilk ve son kendime yakýþtýrdýðým ortasý yok yalnýzlýðýmýn...
sokak sokak dolaþýyorum mutluluðumuza uygun köþeler bakýyorum orta yerlerde kalakalýyorum...
son sözüm olmayacak hiç her sözüm ilk sözümdür çünkü seni her an yeni ve deðiþik biçimlerde seviyorum yeniden...
ürkerdim karanlýðýn kalleþliðinden uzak daðlar korkuturdu yaþamak isteklerimi yalnýz baþýma yürüyemezdim hiçbir yolda sen beni anlayana kadar...
yalnýzýz ikimiz de paylaþmayý birlikte öðrendik paylaþan yalnýzlarýz artýk...
seni anlattým hep seni tanýmadan da önce beni anlayacak ilk kiþiydin ve anlayacaðým ilk kiþi...
dinlediðin þarkýyla okuduðun þiirle korktuðun karanlýkla yürüdüðün yolla anlattýn kendini anladýn beni...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.