Karanfildi

kitaplardan çaldým kendimi
seni bulmaya zamaným olmadan
buldum kendimi...

karþý karþýya geldik en sonunda
her þey bitmiþti...

hep sadeydim
gözyaþlarýmla yýkadým kalbimi
aðlamadým hiç...

karanfildi sanýrým
uzun kýþ akþamlarýnda
gülüþün yerine
dokunmaya kýyamadýðým...

hep kaçtým
hep özledim
gelmeyi bilmiyorum
gitmeyi öðrenemedim
ilk soðuklarda çocuk
son sýcaklarda ihtiyar
akla ziyan
ömre zarar
aþk
en büyük yalnýzlýk...

sisli ve serin bir sabahtý
çamurlu ve uzun bir caddeydi
yoktun o zamanlar
þimdi varsýn ayrýlýðýmda
olmayan senden
olan sene geçiþ yaptý
saçlarýný ölesiye okþamak isteðim
yine sisli ve serin bir sabahta
çamurlu ve uzun bir caddede
düþündüm tüm bunlarý...

ya eski daha temizdi
ya ben þimdi daha kirliyim
bir içimdeki sen ayný...

yaþamak fazlaydý aslýnda
sevmek zorunlu
ve sevmek için yaþamaya çalýþýrken
yaþamak için sevdim
senin sevgini...

ayrý kalacaðýz
adý konulmamýþ
uzun ömürlü bir ölümde
aðlarsam yanlýþ anlama
gözyaþlarým ikimize deðil
ömüre ve ölüme...

biten yazlardasýn
gelmemiþ kýþlarda
ölesiye özlemeksin
doyulmamýþ zamanlarda
kalbimde oynaþan týð ucusun
göz kapaklarýmýn altýndaki karanlýðýn
tek suçusun
giden göçten geride kalan boþlukta
sessizliði bozan son arkadaþlýktasýn
rüyalarýmdaki amansýz kaçýþta
ilmek ilmek nakýþtasýn
buyur eden deðil
veda eden bakýþtasýn
hadi bende de ol...





kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: