ahmet abi hiç konuþmuyorsun..
beni anla..
beni yargýla bugün
turunç aðacýndan söz et
gür bir ormandan
sahaflardan ahmet abi
ýlýk bir akýþkanlýktan söz et bana
temmuz da; sokaklardan
tarifi, edilir mi gülümsemenin ?
gidilir mi ahmet abi ?
anla beni
yargýla
dalýndan düþtüðü yerde zerdalinin..
konuþmadan söyle
anlatmadan ahmet abi
yalnýzlýk güzeldir de
yalnýz býrakýlmak deðil
her ayrýlýk büyüktür
aþklar gibi..
aþk diyorum ahmet abi
yapýþkan bahar, tunca kýþ..
bu kadar çaresizdir insan
insan, insanýn matbaasýdýr,
sözcükleridir eskiyen,
kýrýlmayan, daðýlmayan
unutulmayan ahmet abi
bir güzel susuyorsun bugün..
henüz erken ahmet abi
temmuz deðil henüz
beklenen bir fýrtýnaya benziyor zaman,
içimden baþka þehir yoktur..
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.