Vazgeçilir mi,
Az geçilir mi ýssýzlýðýndan?
Sýzlaya sýzlaya bir tül çekilir de gözlere,
Hasretlik gecelerde susmaya dönüþür mü sözler?
Ahretlik! Þefkatinin efkâr hâlidir yanmak,
Eskiyen taþlarýn üzerinde aþký yine anmak,
Bir tür delirmektir ve kanmaktýr olmamaya.
Nazlanýr mý bahtý dertlerin?
Azlanýr mý durmak dedikleri þey?
Susar mý haykýranýn karalýðý geceleyin?
Geceleyin, viranelerde eksiktir hep gün
Bir masaldýr tadý olmayan acýlarýyla dün
Anlatamamaktýr belki de yürekte olaný
Yazamamaktýr sevdiðince, hasretince yaþananý!
Bunadýr yazýk, kokusuzluðuna yine ölgün!
Dizini koysan baþýmýn altýna, durur mu dünya?
Ýzini býraksan yüreðime, mutlu olur muyum?
Acaba gözlerine baktýðým gibi, güler miyim acýlara?
Dilsizliðim mi?
Ýlsizliðim mi?
Ahretlik! Ne gül, ne karanfil ne de orkide
Anlatamaz popüler olmuþ þiirler, þarkýlar seni
Bir kýr çiçeðidir yüzün, bir mavi çiçek sanki!
Yeþil taþlarýn, beyaz çimenlerin koynunda
Gülümseyen gözlerindir gözlerimin gün eþi, güneþi!
Furyasý mutluluk kuru dudaklarýnýn,
Üryan bir yanýktýr rengi sayfalarýn.
Þimdi kýzgýným,
Biraz da yorgunum
Geçmiþte seni getirmemiþ her güne.
Ahretlik!
Ne ettik, yine yittik susarak yarýnýmýza!
Arýnmak için dokunmalýyýz belki de, dokunmalýyýz
Bizsizliðin var olduðu mazinin yaralarýna.
Bizsizlik, izsizliktir; sevgiye!
Haydi, ver elini ahretlik, ver de ölelim ölümsüzlüðe!
Kalemtýraþsýz