ATIYLA GİDER ŞEHRE DÖNÜŞTE YAYAN GELİR Güneri Yıldız
ATIYLA GİDER ŞEHRE DÖNÜŞTE YAYAN GELİR
Biter dizlerde derman bakýþlar zayýf, sönük Yük binince omzuna yürürken hep yan gelir Sürünür önce yerde sýrtý hep göðe dönük Ýnsanoðlu dünyaya en baþtan üryan gelir
Rahat geçinmek için bað, bostan yetiþtirir Eker, biçer tarlayý; çift, çubuk itiþtirir Hasat zamaný borcu uç uca bitiþtirir Alacaklý zevattan harmaný duyan gelir
Süremez doðru dürüst tarlayý imkâný kýt Para yok makineye koyamaz damla yakýt Kazancý yetmese de vergiler olmaz sakýt Atýyla gider þehre dönüþte yayan gelir
Ne inek, ne koyunu yoktur yaylada güde Ambarlarý tam takýr buðdayý yok öðüde Hasret kalýr oturup yaslanamaz söðüde Yardým beklerken ilden cebini soyan gelir
Her deðiþim dönemi güvenir birisine Haber salar hem uzak, hem yakýn dirisine Sýký tembihler, der ki; “reyler en irisine” Görür ki; “AB” için köylere ayan gelir
Ýthal gelen tohumlar hem kýsýrdýr, hem fasit Yaðmur bekler baharda su deðil yaðan asit Belki çaresi vardýr belki sorun çok basit Eli dalda üzülür aklýna ziyan gelir
Güneri Yýldýz (Elazýð, 28.03.2012)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.