Üşüyormusun yalnızlığında,

Üþüyor musun yalnýzlýðýnda,
Kelimeler çok çaresiz,
Her þeyi anlatýyor, duruþu gözlerinin hayata,
Açýklama bekler oluyor yarýnlarýn.

Uzanan eller yok,artýk sana,
Avuçlarýn sessiz,
Aðlayýþlarýn hüzünlü,
Terk edilmiþ hayallerin.

Aksayan bir yürüyüþün var,bir de izlerin,
Sürüklenen ayaklarýn deðil,
Sanki yüreðin.
Dönüþleri bile yok,sana yalan bakýþlarýn.

Zifiri karanlýðý çekiyorsun,her gece içine,
Ne keþkeler,ne de belkiler,
Yanýyor kývamýnda yüreðinin acýlarý,
Sýrlara gömülüyor göz yaþlarý.

Akþamlarý ayný yine sabahlarýn,
Dikenleri bile ayný güllerin,
Kördüðüm yine,çaresiz umutlar,
Ne yaþamak,ne de ölüm.

Sosyal Medyada Paylaşın: