Merak ediyorsan vurgun yemiþ gönlümü,
yokluðunda semaya çevirdim yüzümü.
Seni arayýþta yorgun bakýþlarým,
gözlerimden süzülen bir selamdýr
kanatsýz uçan bulutlara yolladýðým.
Madem ellerim boþ,
renginiz kara olsun biraz.
Bir dileðim var sadece;
aðlayýn hýçkýra hýçkýra, ben de ýslanayým.
Erkekler utanýr,
kimse anlamasýn, gizliden aksýn yaþlarým.
Titreme bedenim,
sakýn üþüme kirpiklerim!
Armaðaný ne olabilir yeni doðan günün,
hani nerde yanýndaki,
gölgemi de esir almýþ hüzün!
Þaþkýným, þaþkýn,
daðlarýn yankýsýndan þarkýsýný dinliyorum aþkýn.
Her daim meskeni,
gerçek ile hayal arasýnda iþaretlerin.
Ýnan ki bir tanem buzlarým erirdi,
o gül kokunla yanýklarýma buse verseydin.
Hafifliðine bir türlü alýþamadým kollarýmýn,
bu þehir karanlýða gebe,
cýlýz ýþýklarý beni ilgilendirmiyor sokak lambasýnýn.
Haberin olsun ey vefasýz,
çiy damlasýnda mayalanýr bu kalp,
deryasýnda köpükleri senin içindi dalgalarýn!
Hicranýn þimþekleri vurdu beni can evimden,
rüzgâra kapýldým, iþte gidiyorum.
Kimsesizim, kabuk misali dümensizim þu an,
sürükleniyorum çaresiz ve seni çok özlüyorum…
26.03.2012-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.