ürperir içim sessizliğimde

geçmez oldu zifiri karanlýk
aydýnlanmaz sokaklar
güneþ doðmak nedir bilmez
ürperir içim sessizliðimde

bir soðukluk sarar yine beni
titretir ayaz havada içimi
karanlýklarda sarsa bedenimi
ürperir içim sessizliðimde

yine baþladý durgunluðum
yalnýzca mutluluðaydý umudum
beni yine vurdu yorgunluðum
ürperir içim sessizliðimde

güneþe hasret kalmýþ bu gözler
her gece uyumayý özler
býrakmaz peþimi bu dertli sözler
ürperir içim sessizliðimde

kaplamýþ yine gökyüzünü bulutlar
ne ay ne de güneþ doðar
sarmýþ göðü kara kaplý umutlar
ürperir içim sessizliðimde

günler bir bir yine geçiyor
ömür gün geçtikçe bitiyor
bu huzursuzlukta içim içimi yiyor
ürperir içim sessizliðimde

kazýnmýþ bir alýn yazýsý
sarmýþ hayatý kader sýzýsý
vurmuþ beni bu dost açýsý
ürperir içim sessizliðimde




.....adar76...uzun zaman olmuþtu sessizliðe bürünmem.....



Sosyal Medyada Paylaşın: