ASIRLIK ÇINAR

asýrlýk bir çýnar misali
salmýþsýn köklerini yerin en dibine
baðlamýþsýndýr kendini o yere
yapayalnýz kalmýþsýn hayatta
dallarýn bükmüþtür boyunlarýný
yapraklarýn bir bir sararýp dökülmüþ
susuz kalmýþsýn yýpranmýþsýn
sen bitmiþsin sadece farkýna varmamýþsýn
ne cekip gidebiliyorsun ne de dik durabiliyorsun
farkýna varmýyorsun ama sen hergün yavaþ yavaþ savruluyorsun yok oluyorsun
sen fidanken halbuki ne umutlarla dikmiþtim seni
serpilip boy vermeni nekadar çok istemiþtim
gölgende dinlenmeyi serinliði hissetmeyi amaçlamýþtým
ne oldu anlamadým ki
sen boy verdikce gün geçtikce
herþey ters gitmeye baþladý
ilkkez sende gördüm baharda solmayý yazda kuruyup çürümeyi
sen de kuruyup gittin ya diðer herþey gibi
elimi neye attýysam sen gibi oldu ya
bitti tükendi yok oldu
sende yanýlttýn beni asýrlýk çýnarým
ne suyunu eksik etmiþtim ne sevgimi
fazlaya mý kactým yoksa
seni ne günlerde ne þartlarda yeþerttim bilirmisin
dokunamýyorum tek bir dalýna bile kesemiyorum kuruyup cürüsende
her ne olsa da sen benim asýrlýk çýnarýmdýn....






adar....



Sosyal Medyada Paylaşın: