ÞÝÝR: Muhip Erdener SOYDAN (babam) Doðum tarihi : 20 Ekim 1943 Ölüm tarihi : 15 Ekim 1986
Bunun adýna “sevda” derler Ayþe’m, Ýnsanda öyle bir yara açar ki, Ne kalýnýr, ne onulur, Sen bilmezsin Ayþe’m, Nasýl desem, Leyla ile Mecnun’da olduðu gibi…
Günlerce, aylarca ardýna düþtüm, Ben düþtükçe, seni benden kaçýrdýlar, Kah bir dost gönderdim ardýndan, Ne ettiysem seni benden çaldýlar…
Yokluðunu kadehlerde aradým, Gelene gidene hep seni sordum, Kimi, “bilmiyorum” derdi, Kimi de bilir, söylemezdi.
Þarap kadehine dökerdim sýzýmý, O bile ilk zamanlar kandýrýr, Sonralarý doðruyu söylerdi, Kaç defa odanýn duvarýna çarptým, Hep kýrýldý, bir þeycikler demedi, Zaten þarap dolu kadehin, Doðrusu bile yalandý…
Bir gün evimin penceresinden, Kýrcalý’nýn Fatma’yla konuþurken, Lafý sana getirdim, Dedim, “Ayþe’m nerede, neler oldu? ” Cevabý çok acýydý: “Gelin oldu! ”
Seni duvaðýnýn içinde tahayyül ettim, Sýrma saçlarýnda tacýn nasýldý? Ya yeþil gözlerin hareli miydi? Senin de yüreciðin, benim gibi, Benim gibi yaralý mýydý?
Sonra duydum ki, gizli gizli aðlarmýþsýn, Sorarmýþsýn bazý, beni sýrdaþlarýna, Sen de benim gibi, Hasreti katarmýþsýn gözyaþlarýna.
Öyle bir meslek seçmiþim ki Ayþe’m... Senin nikahýný deftere iþlememek için, Naklimi istedim Ankara’ya… “Ellerim yazmasýn.” dedim.
Ve senin teneffüs ettiðin havayý, Geride býraktým bir sonbahar günü, Hasreti kolay unutur sanýp, Bastým gönüldeki yaraya…
Muhip Erdener SOYDAN 28 Nisan 1969- Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhip Erdener SOYDAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.