ÞÝÝR: Muhip Erdener SOYDAN (babam) Doðum tarihi: 20 Ekim 1943 Ölüm tarih : 15 Ekim 1986
“ Eyvah! … ne yer, ne yar kaldý, Gönlüm dolu ah-u zar kaldý ” Abdülhak Hamit Tarhan
Güzel kýzýn kabrine Bütün güzel melekler Dolup dolup taþmýþtý, Güzel kýzýn sevinci Mezarýndan aþmýþtý… Karanfil yanýnda Bitevi yatýyordu Güzel kýzýn aþkýna Elemler katýyordu…
“Ey yar, þu nevbahar sensin; Ben anlýyorum ki, yar sensin.” Abdülhak Hamit Tarhan
Aydýnlanan mezarýn Uhrevi yaþantýsý Can verirken ruhlara Karanfil dile geldi. “ Ey derin bir sevdanýn Esir olmuþ yolcusu! Ey aþk için yaþayan! Iztýrabýn kaygýsý Bak dinmiyor kalbinde… Sevenler sevilmeden Aþklar ýztýrap olur, Ayrýlar kavuþmazsa Yürekler harap olur… “Her yaþanan ilahi Aþkýn sonu var mýdýr? “ Diye sorma kendine Çünkü aþk karþýlýklý Ýki ayna gibidir; Arasýna girenler Kendini sonsuz görür… Dün bir çiçektim ama Bu gün selviliklerin Kucaklarýna doldum Aþkým yitirdi beni Ben aþkým için soldum Aþkým bitirdi beni…”
“Rab bana ýztýrap lazým Her þeyde bir inkýlab lazým “ Abdülhak Hamit Tarhan
Karanfilin gözleri Dolacak gibi oldu Kýrmýzý yapraklarý Solacak gibi oldu… “Her kim derdi ki bana Býrak giden sevgiyi Sen yalnýz bir çiçeksin! Geçenler unutulup Hatýralar geriden Yaþama sevinçleri Getirirlerken bana Kim diyebilirdi ki “O güzel kýzýn aþký Yakýþmýyor hiç sana …”
“ Ettikçe dizinde takbil Þair de çocuktur ey kýzým, bil.! “ Abdülhak Hamit Tarhan
Aþk biz fanilere bir Alev gibi, kor gibi Yakýp geçer kalpleri Ýnsan yok olur gibi… Sevda bir çýlgýnlýkmýþ Aldanýp esir olduk Aldanmayan kim kaldý? Tatlý bir yorgunlukmuþ Yorulmayan kim kaldý? Rüzgar her an esti mi Aþkýmý hatýrlarým Bu aþkta yüreðimi Hasretlerle daðlarým… Kalemimle aþkýmý Kaðýtta satýrlarým…
“ Ya Rab, öleyim mi neyleyim ben? Ayrý yaþayým mý sevdiðimden? “ Abdülhak Hamit Tarhan
Þimdi o güzel kýzýn Yaþadýðý yer nerde? Nerde onunla benim Ýlahi söyleyen aþkýmýzýn Türküler söylediði Mevsimler nerde?
“Bilmem ki niçin görünmüyorsun? Hüsnünle neden bürünmüyorsun? “ Abdülhak Hamit Tarhan
Güzel kýz; eðer bir gün Kýrmýzý karanfilin Aþkýný tüm okursan, Mýsralarýnda duran Gizli muamma olmuþ Aþkýmýzý görürsün. Eðer beni yalnýzlýk Alemine salmadan Koþarak gelirsen de Yüzümü güldürürsün…
Muhip Erdener SOYDAN 26 Aðustos 1963 Ankara
(son) Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhip Erdener SOYDAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.