ANNEME MEKTUP (10)

ÞÝÝR: Muhip Erdener SOYDAN (babam)
Doðum tarihi: 20 Ekim 1943
Ölüm tarihi: 15 Ekim 1986


Sonbaharýn bu gününde,
Aldý beni derin acý,
Sanýyorsun, ben zevkimde,
Hayýr, sana ben duacý.

Bu belki de son mektubum,
Sonbaharýn bu gününde,
Belki sensin þimdi kaybým,
Kalbimdeki son fecrimde.

Belki kalbin yarým kaldý,
Bir evladýn hasretiyle,
Belki seni hasret sardý,
Sonbaharýn bu gününde.

Hatýrlarsýn belki anne,
Gideceðin o ilk gün,
Unutma sen beni anne,
Demiþtim de aðlamýþtým.

Sonbaharýn bu gününde,
Güneþ gökte donuk donuk,
Artýk anne artýk bitti,
Bitti anne bu ayrýlýk…

Geleceksin, hastaymýþsýn,
Ne acýdýr bu kelime,
Reva mý bu bana anne?
Bu hasretin eleminde…

Kalacaksan eðer çok az,
Hiç gelme de daha iyi,
Unutma da sakýn beni,
Birkaç satýr mektupcuk yaz.

Ya gel, ya kal, ya hiç dönme,
Beni býrak bu eleme,
Derdim çoktur tazeleme,
Ya sev beni, ya da unut!

Muhip Erdener SOYDAN
25 Eylül 1960 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: