SERZENİŞ...!

Heyyy, sana söylüyorum...!
Eskilerin destansý,
Çaðýmýzýn günübirlik ve sözde aþklarý..
Önceleri, nelere kâdirdin,
Þimdilerde ; ’’Bu kadarda olmaz ki’’, dedirtin..
Lale devrinden, demode bir serzeniþ ;
Geniþ bir bedenim yok,
Yüreðime biçtiðim kýyafet dar.
Buluttan nem kapar,
Bir dal çiçekle mutlu kýlar.

Biz sürekli yeniledik, zamaný
Ve ilk tanýþýklýðýmýzý,
Mertliðe, sýðýyor muydu,
Unutsun diye, haber yollamýþsýn
Aklýndan zorun mu vardý
Aþkýma kastýn neydi
Kalbimi çeldin,
Dað gibi yolumdan ettin
Kolaymýydý,
Karþýma geçmiþ
Hoyratça unut diyorsun,
Dilin titremedi mi,
Ahkam keserken, ey vefasýz
Kolay mýydý, bir kalemde silmek,
Sen li, günleri unutabilmek.

Aklýmýn beþ mevsimi sende,
Yüreðimin atýþlarý sende
Aþka davetkar bakýþýn bende.
Nasýl unuturum, ey sevgili
Aklýndan zorun mu vardý
Elalem ikimizide kýnar,
Melekler halimize aðlar
Dost düþmaný aðýrlar
Yetti artýk,
Gitmeyi yol bileceksen
Dönme artýk
Aklýný baþýna topla, eyy yar
Bundan sonrasý ölüm.

Tezgahtan alýnmadý, bu aþk
Tanýþýklýðýmýza þahit,
Aðaç üstündeki kuru yaprak,
Ezip geçtiðin, yerdeki toprak.
Gözgöze geldiðimiz, o çamlýk
Kolay mý sanýyordun
Hasreti, kalbime gömmek
Canýma kastýn mý var
Ayrýlýk soðuktan bir duvar,
Yokluðun aklýma zarar
Ýflah olmaz, sensiz geceler
Zehir zýkkým, bir aþk ki
Gelir, yakamda boðulur,
Aklýndan zorun mu vardý
Fikrimede uðrama, artýk
Giderken, hayalini alda, git
Uðrama artýk,
Ne uykularýma, ne de uykusuzluðuma
Yetti artýk,
Canýma kastýn mý vardý.
Sen, hayatý oyun sanýyordun
En fazla on kelime ediyordun
Hesapsýz çýkýyordu, sekizi yalan
Yap bozz, oyunlarýna çevirdin ,
Bozuldukça yapýlan, yapýldýkça bozulan
En fazlasý ; Haydii, sil baþtan..
Mandalina deðil ki ;
Bittikçe, mahalle pazarýndaki,
Tezgâhtan kilo hesabý alýnsýn.
Gitmeyi yol bileceksen
Dönme artýk,
Var git iþine, ey gözünü sevdiðim
Varlýðýn kaç kuruþ ki,
Yokluðun ne para etsin,
Aklýndan zorun mu vardý,
Aþkýma kastýn neydi.
Sana deðil, sana gönül baðlarken
Ziyan ettiðim zamandýr, umutlarýmý yýkan,
Beni derbeder, eden...
DÝCLE AYYILDIZ
Sosyal Medyada Paylaşın: