Kurak Elveda

sözlerim açýk ardýna kadar
açlýðýna ruhunun
saçlarýnýn her bir teli
bam teli sabaha hevesle kalkýþýmýn...

þarkýlarý yalnýz söylerdim
yalnýzlýðýn en vefalý emekçisiydim
sýradan birgün anýsýzýn seni görünce
yoruldum birdenbire...

yeniden baþlamak mümkün deðil
þiirleþtiriyorum sondan sonralarýmý...

dünyaya dokunur gibi öpmeliyim
bana en yakýn anýný düþlerinin
donuk gecede sürgün veren
kurak elvedamýn iç yaðmurunda...

tanýyamazsýn beni kendini aþmadan
küçük ayrýntýdýr çünkü hayat sandýðýn
bir renge düþkünleþmek bir kapý eþiðinde
karanlýk bir yolda çare aramak ýlýk esintide...

ecel kadar patavatsýz gelmiþti öðlendi
meðer ecel onun kadar patavatsýzmýþ...

yanlýþ bir gülümseme kan gibi oturdu yüzüme
pembenin gölgesine muhtaçken umutlarým...




kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: