uyanýrken doða, insanoðlu uyumakta
bir aðaç meyvesine karþýlýk, yürekleri harcamakta
arý çiçekle, güneþ doða ile seviþirken
ademoðlu birbirini yemekte
anlatmak boþuna, söylemler hep boþ
almýyor artýk üstüne bir fiske, dolmuþ zihin kutusu
ayný dil, ayný kültür, iþe yaramazken muhabbet baðýnda
dans ediyor kelebek yapraðýn kucaðýnda
çýldýrmak içten deðil uyanan doðayý seyrederken
bir nefes ayrýlýk, bir acý sözde sallanýrken
anlatmak deðil kaygým, yanlýþ anlaþýlýrken
uyan ey ademoðlu henüz bahar gülerken
Nilgün Kurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.