Parmak uçlarýmda hasretin can damarlarý
Dudaðýmda vuslatýn çýðlýðý var
Kuþlarýn göç mevsimi,
Gelip geçerken uðrayamýyor kumrular,
Penceremin önü dar...
Tozunu yuttu yýllarýn,
Bir deftere sýðdýrdýðým anýlarým.
Parmak uçlarýna basa basa gelir kederler
Kaçmasýn diye sahibeler
Falýmýn içerisinde uzun uzun yollar var,
Bir tek sen çýkmýyorsun yar...
Saçlarýmýn beyazýnda birikiyor
Ýçimden taþanlar
Ne kadar uðraþsam da kapanmýyorlar
Ah be sevdalým;
Elime kardýðým kýnanýn içerisinde bile
Küllenen umutlar var,
Bu kadar hasret,
Tükenmiyorsa þayet,
Adamý þair yapar...
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.