Gecede yalnýzlýk daha aðýr oluyormuþ, Gittiðin gece anladým. Issýz adanýn sahilinde, denizi dinliyorum her gün. Saçým sakalým karýþmýþ. Güneþ tüm heybetiyle yakýyor; Titreyen ve bir türlü Aþka doymayan bedenimi. Unuttum sanma, hala bu eski pantolonumun, Yýrtýk cebinde taþýrým. Giderken býraktýðýn siyah deniz kabuðunu. Arada bir hatýrlarým kendimi, Sonra ’’kendine gel!’’ deyip kendime, Tekrar sana gelirim gizlice.
* EMRE DANABAÞ Sosyal Medyada Paylaşın:
Emre Danabass Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.