Aydýnlýk zamanlarda, siyah hayaller kurardým. Hiçbirþeyi gizleyememiþtim kendimden, Kaybedilmiþ korkular, kýrýlmýþ umutlar ve paramparça aþklar, Ýçimde uzakta deðil, onunla taþýyordum ruhumu. Aslýnda o biraz sen, biraz biz biraz da kendisiydi hayatýn Sadece onunla baþlayabileceðim bir sona hazýrlanýyordum Arkama bakmadan rüzgar olmayý deli gibi esmeyi düþlüyordum. Son ýssýz gecelerime, gökyüzüne ve martýlara Selam verip, yanlýzlýðý gecelere terk edebileceðim günü bekliyordum Geride Bir mesaj býrakarak rüzgarýn dans ettirdiði defter sayfalarýnda; Ýþte gün serinledi bende gölgemle baþ baþa kaldým Seni þiirlerimle gölgelerim, yazlarý devire devire Yüzümü uçura uçura yürürüm Zaman’ý gezdire gezdire vururum bir gölge gibi kendime Ýçimdeki son, sonumdaki ben, benliðimdeki vefalý gölgem
Ceylan Þentürk
Sosyal Medyada Paylaşın:
temiz.kalbim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.