Sen sustukça, özlemin çarpýyor kalbimin duvarýna
Sustukça, kelimelerim saklanýyor aklýmýn odalarýna
Nefessin,
Sustukça, týkanýp kalýyorsun soluk boruma…
Bakýþlarýnda canlanýyor bahar,
Sen baktýkça soyunuyorum kabuklarýmdan
Sustukça, giyiniyorum tüm ateþten çeperleri
Sustukça, kan sýzýyor yaralarýmdan…
Aþkýn tüm hücrelerimde kanserli tümörken
Baþka bir bakýþý enjekte edemiyorum gözlerime
Ýlk kez tükeniþten bu denli zevk alýrken
Sustukça, nokta oluyorsun bitmemiþ cümlelerime.
Sen sustukça, üzerime geliyor tüm sesler
Ben unuturum tüm bildiklerimi,
Kalbim hala seni heceler…
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.