MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

O kimsesizdi...
onder adem

O kimsesizdi...



Yaðmurun dövdüðü yarý çýplak bedeninden
Ve inatla ýslatmaya çalýþtýðý karmaþýk saçlarýndan
Yemek artýðý buharlar yayýlýyordu gecenin kör karanlýðýna
Ayaðýndaki çarýk benzeri þeyden arta kalanlanlarla
Ay aksinin kahverengi bulanýklýða dönüþtüðü çamurlu yolda
Yürümeye çalýþýyordu sað baldýrýndaki yaraya aldýrmadan

Yaðmur sesi ve çamurlu yoldaki ayak þapýrtýsý dýþýnda
Ortalýk sessizdi…O Kimsesizdi…


Kabul olmaz dualarýn isyankar oyuncusu
Ve çoðul haykýrýþlarýn duyulmayan sesi
Mutluluðunu cebindeki yarým ekmeðe sarmýþ
Yarýnlarýný, bilmediði bir evin mahzeninde yitirmiþ
Aklýný fikrinden kaçýralý yýllar olmuþtu
Þimdi tek derdi son kýrýk sigarasýný ýslatmadan içebilmekti

Gök gürültüsü ve kuru aðaçlarýn çatýrtýsý dýþýnda
Ortalýk sessizdi…O Kimsesizdi…


Gururunu eskicide bir parkayla takas etmiþti
Bedeni ayaklarýna eziyet, gözleri gündüze kör olmuþtu
Yürümek ibadet, uyumak inançsýzlýktý onun için
Bir sürü soruya gebe varlýðý, fazlaydý yaþamýn kendisine
Sýrtýndaki bohçasýnda taþýdýðý grileþmiþ beyaz paçavra
Ki kefen diyordu buna ademoðlu
Bilinmezliðe yolculuðundaki son yoldaþýydý onun
Ah bir de ateþ bulabilseydi…

Rüzgarýn uðultusu ve uzaktan geçen trenin düdüðü dýþýnda
Ortalýk sessizdi… O Kimsesizdi…


Þimdi þimþeklerin aydýnlattýðý kasvetli gecede
Kimsesiz adam, bulutlarýn meþru çocuklarý eþliðinde
Düþe kalka ve nereye gittiðini bilmeden koþmaya baþladý
Kaçýyor muydu ne,
Mutluluktan mý kaçýyordu...
Hep mutluluk kaçtý o kovaladý da buna inat mýydý tavrý
Gecekondu pencerelerinden yayýlan sarý sýcaklýk mýydý onu ürküten
Yoksa bilinçsizliðin bilincinde gizli bir isyan mýydý...

Kendi nefesinin hýrýltýsý ve mazgallardan dökülen sularýn sesi dýþýnda
Ortalýk sessizdi… O Kimsesizdi…


Gördü, minik bir ýþýk kaynaðý ve hýzlandý ona doðru
Hayata geç kalmýþ varlýðý gibi
Birþeylerden kaçmak deðil biryerlere varmaktý amacý
Kimsesiz adamýn kirli sakallarýnýn arasýnda gizlenmiþ aðzýnda
Minik bir kývrým oluþtu yanaðýna doðru, gülümsedi
Soluk sarý bir ýþýða doðru koþarken
Az kaldý
Grileþmiþ beyaz paçavra bugün de kullanýlmadý
Ve az sonra sigarasýný yakabilecekti....

Köpek havlamalarý ve vardiya deðiþtiren fabrika sireni dýþýnda
Ortalýk sessizdi… O Kimsesizdi…

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.