her sabahýn ilk yeniyetme kýzýllýðýnda, heyecanlý adýmlarla düþerim yola düþlerimden, gölgem bile düþmeden önüme... kepenk seslerinin eþliðinde yürürüm. aðarmaya yüz tutmuþ saçlarýma, çýnar yapraklarýna takýlmýþ huzur düþer çið damlasý tadýnda elimi sürmeye korkarým...
umutlar alýrým simit niyetine, heves çayýma batýrmaya martýlara yetiþmek için yokuþ aþaðý koþar gibi bazen sývasý çatlamýþ cumbalý evlerin gülüþlerine aldýrmadan yürürüm kilit taþlý yorgun yollarýn tozlarý kalkar ve çaydanlýk buðusu kaplý mutfak camlarýna yapýþýr
deniz kokusu yaklaþtýkça hýzlý atar kalbim mavi, mavi deðilken henüz ve yeniyetme kýzýllýk sararýrken.. ben doðarým yeniden.. öldüðüm geceden, günaydýna... gün aydýna...
Sosyal Medyada Paylaşın:
onder adem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.